ایران، مدیر خوب میخواهد
تاب آوری عاطفی چیست؟ وقتی با چالش‌هایی روبه‌رو می‌شوید که شما را از درون تکان می‌دهند، چطور پاسخ می‌دهید؟ چطور با حالات احساسی خود در هر جنبه از زندگی برخورد می‌کنید؟
اگر بر احساساتتان مسلط نباشید، آن‌ها شما را در اختیار می‌گیرند. فکر کنم می‌توانیم توافق کنیم که این نوعی فاجعه است.
همه ما احساساتمان را در نقاطی از زندگی امتحان کرده‌ایم. با وجود این اگر فکر می‌کنید که چالش‌ها بر شما غلبه کرده‌اند، این مقاله ایران مدیر به شما کمک می‌کند تاب آوری عاطفی خود را پرورش دهید تا زیر فشار خُرد نشوید.
تاب آوری عاطفی چیست؟
تاب آوری عاطفی هنری است که از طریق آن می‌توانیم خود را قدرتمند کنیم تا عیب‌ها را به‌صورت موقت بپذیریم و از طریق درد تکامل پیدا کنیم.
در دنیای امروز که به‌سرعت در حال تغییر است، تاب آوری عاطفی سوختی است که به شما این امکان را می‌دهد که از ضربات زندگی عقب‌نشینی کنید.
در صورتی که هنوز متوجه نشده‌اید، باید بدانید که زندگی می‌تواند فوق‌العاده پیش‌بینی‌ناپذیر باشد. یک لحظه همه‌چیز درست پیش می‌رود و یک لحظه بعد دنیا روی سرتان خراب می‌شود.
شما دو انتخاب دارید: یا می‌توانید شکست را بپذیرید یا اینکه بر آن غلبه کنید و دردتان را به فرصت تبدیل کنید.
اهمیت تاب آوری عاطفی
اگر نتوانید به‌طور مؤثر با چالش‌های زندگی سازگار شوید، در زندگی پیشرفت نمی‌کنید.
تاب آوری عاطفی به شما کمک می‌کند سازوکارهای سازگاری سالم را در خود پرورش دهید و تعادل خود را در لحظات استرس‌زا حفظ کنید تا بتوانید به احساساتتان تسلط پیدا کنید.
افراد انعطاف‌پذیر همیشه فکر می‌کنند وقتی زندگی تلاش می‌کند آن‌ها را زمین بزند، چطور باید جلو بروند. پیشروی به این معناست که بتوانند معنای مثبتی از هر اتفاق به‌ظاهر منفی پیدا کنند.
وقتی شما از وضعیت موجود بهره می‌برید، فقط برای بقا زندگی نمی‌کنید، بلکه شکوفا می‌شوید.
این ایده توسط تحقیق نوآورانه رشد پس از آسیب، از مایکلا هاس تأیید شده است. او در کتابش با عنوان پیشروی به جلو، تبدیل شکست‌های بد به پیشرفت اظهار می‌کند که می‌توان در وضع آشفته هم معنا پیدا کرد. مبارزه و آسیب می‌تواند به آزادی، رشد و شادی بینجامد.
خصوصیات تاب آوری عاطفی
هرکسی با چالش‌ها به شکل متفاوتی برخورد می‌کند. با این حال خصوصیات ویژه‌ای به‌طور مشترک بین افرادی که ازلحاظ احساسی انعطاف‌پذیر هستند وجود دارد.
منابع کنترل درونی
افرادی که ازلحاظ احساسی انعطاف‌پذیرند اعتقاد دارند که زندگی برای آن‌هاست نه علیه آن‌ها. قربانی‌بودن جزو واژگان آن‌ها نیست. آن‌ها مسئولیت هرچیزی را که در زندگی‌شان اتفاق می‌افتد، چه خوب باشد و چه بد، بر عهده می‌گیرند.
پایه و اساس داشتن منبع کنترل درونی، با درک این مسئله که شما همیشه یک انتخاب برای چگونگی پاسخ‌گویی به چالش‌های زندگی دارید شروع می‌شود و به پایان می‌رسد. با اینکه ممکن است روی شرایط بیرونی کنترل نداشته باشید، همیشه می‌توانید دنیای درونتان را کنترل کنید.
خودآگاهی
افرادی که ازلحاظ احساسی انعطاف‌پذیرند، سطح پیشرفته‌ای از خودآگاهی دارند. می‌دانند چه کسی هستند، چه چیزی نیاز دارند و چه چیزی نیاز ندارند. به همین ترتیب آن‌ها در تنظیم پیام‌هایی که بدنشان به آن‌ها می‌دهد مهارت پیدا می‌کنند.
اگر چیزی به آن‌ها احساس خوبی ندهد، وضعیتشان را تغییر می‌دهند تا بتوانند دوباره تمرکز خود را به دست بیاورند.
طبق گفته سوزان دیوید، روانشناس دانشکده پزشکی هاروارد، در کتابش با عنوان چالاکی هیجانی: رها شوید، تغییر را در آغوش بکشید و در کار و زندگی شکوفا شوید:
«وقتی احساسات دشوار را می‌پذیریم، می‌توانیم پاسخ‌هایی بدهیم که با ارزش‌هایمان هماهنگ باشد.»
افراد انعطاف‌پذیر از مهارت خودآگاهی به‌عنوان ابزاری برای درک بهتر اندیشه‌ها و رفتارهایشان استفاده می‌کنند تا بتوانند داستان‌های قدیمی که دیگر نجاتشان نمی‌دهد بازنویسی کنند.
پشتکار
در پایان، افراد منعطف از لحاظ احساسی تمایل سیری‌ناپذیری به موفقیت دارند. اگر نتوانند راهی پیدا کنند، راهی می‌سازند. آن‌ها می‌دانند که هرچیز باارزشی آسان به دست نمی‌آید. رهاکردن انتخاب آن‌ها نیست. آن‌ها می‌دانند چطور ثابت‌قدم بمانند.
همان‌طورکه نیوت گینگریچ گفته است:
«استقامت کار دشواری است که وقتی از کار دشواری که قبلاً انجام می‌دادید خسته شدید، انجام می‌دهید. هر مانعی به‌عنوان فرصتی برای رشد و پیشرفت بیشتر دیده می‌شود. افراد ازلحاظ احساسی منعطف می‌دانند برای اینکه به مقصد دلخواهشان برسند باید تسلیم فرایند شوند و به خودشان اعتماد کنند.»
خوش‌بینی
گاهی در زمان کشمکش دیدن جنبه مثبت دشوار می‌شود؛ اما افراد منعطف ازلحاظ احساسی می‌توانند نکات مثبت پنهان در شرایط دشوار را ببینند.
آن‌ها اعتقاد تزلزل‌ناپذیری به قدرتشان برای عبور از هرچیزی دارند. پژوهش‌ها نشان می‌دهند افرادی که ذاتاً منعطف هستند، سبک بیان خوش‌بینانه‌ای دارند؛ یعنی آن‌ها سختی را با اصطلاحات مثبت‌گرایانه توضیح می‌دهند تا از سقوط در درماندگی جلوگیری کنند. چون هنگام بروز چالش‌ها این طرز فکر را دارند، می‌توانند به‌سرعت با ترس کنار بیایند و تصمیمات قدرتمندانه بگیرند.
13 کاری که می‌توانید برای پرورش تاب آوری عاطفی انجام دهید
تاب آوری عاطفی چیزی نیست که داشته باشید یا نداشته باشید، بلکه نوعی مهارت است که با تمرین پرورش پیدا می‌کند. اگر تمایل دارید در دام واکنش‌پذیری عاطفی بیفتید، خبر خوب این است که شما توانایی تغییر پاسخ به چالش‌های زندگی‌تان را دارید.
1. ذهنتان را آرام کنید
اگر دوست دارید با سرعت نور حرکت کنید، این ریسک وجود دارد که احساساتتان شما را در اختیار بگیرند. ذهن آگاهی راهی عالی برای آرام‌کردن ذهن شما و حضور در برابر افکارتان است.
اگر این تشریفات را به تمرین روزمره تبدیل کنید، احتمال کمتری وجود دارد که ترس و نگرانی بر شما چیره شود.
مهم است که بدانید هدف مراقبه کنترل‌کردن افکارتان نیست، بلکه شروع بررسی آن‌هاست و درک این نکته که آن‌ها فقط افکاری هستند که می‌آیند و می‌روند.
وقتی بتوانید در میان هرج و مرج زندگی سکون را بیابید، در صورت بروز احساسات دشوار بهتر می‌توانید مدیریتشان کنید.
2. شرایط موجود را بپذیرید
پذیرش، اولین قدم برای غلبه بر هر چیزی است و اغلب اوقات برای مردم سخت‌ترین کار است. باید انعطاف داشت تا بتوان واقعیت را دید و پذیرفت که اوضاع خوب نیست.
وقتی اتفاقات بد می‌افتد، ممکن است پاسختان رفتن به وضعیت ثابت باشد. با این حال این گزینه همیشه بلافاصله برای شما در دسترس نیست. گاهی لازم است با احساساتتان کنار بیایید و آنچه پیش می‌آید بپذیرید.
پذیرش به‌معنای رهاکردن نیست. فقط به این معناست که تسلیم آنچه هست می‌شوید، تا بتوانید فضایی برای آنچه اتفاق خواهد افتاد آماده کنید. این چیزی است که باعث می‌شود حس کنید کنترل بیشتری روی احساسات و زندگی‌تان دارید.
3. به آشفتگی خودتان توجه کنید
بیایید بپذیریم که نگاه‌کردن به آشفتگی‌تان حس خوبی ندارد. پیداکردن راه‌هایی برای سرکوب یا نادیده‌گرفتن احساسات ساده‌تر است. با وجود این اگر به خودتان زمان و فضای کافی برای پردازش احساسات دشوار را ندهید، فقط به بدنتان می‌چسبند و سمی می‌شوند.
دفعه بعد که خودتان را در حال تقلاکردن دیدید، در برابر هشدار فرار از دشواری مقاومت کنید، به‌جای آن آشفتگی را بپذیرید و به چیزی که سعی می‌کند به شما بگوید گوش دهید. درونتان را بررسی کنید و از خودتان بپرسید: «چرا چنین احساسی دارم و چطور می‌توانم کنترل زندگی‌ام را دوباره به دست بگیرم؟»
4. خودمراقبتی را در اولویت قرار دهید
گیرافتادن در مسئولیت‌های روزمره زندگی و فراموش‌کردن خودتان ساده است. وقتی بحث انعطاف‌پذیری پیش می‌آید، خودمراقبتی ضروری است.
خودمراقبتی فقط به‌معنای گرفتن حمام حباب یا تیپ ظاهری جدید نیست، بلکه بیشتر نوعی سبک زندگی است که دربرگیرنده عادات روزانه عشق‌ورزیدن به خود است. در گذر زمان این عادت‌ها اجتناب‌ناپذیر می‌شوند.
سلامت جسمی و احساسی شما به هم مرتبط است. آیا می‌دانید که بدنتان به‌طور فیزیکی به شیوه فکرکردن، احساس‌کردن و فعالیتتان واکنش نشان می‌دهد؟ به همین دلیل بسیار مهم است که از ذهن و بدنتان مراقبت کنید.
وقتی به مراقبت از خودتان متعهد می‌شوید، بهتر می‌توانید با چالش‌های زندگی از یک جایگاه سالم و پیشگیرانه روبه‌رو شوید.
5. خودتان را در میان افراد مثبت‌گرا قرار دهید
آیا خودتان را در میان افراد مثبت‌گرا قرار می‌دهید؟ اگر فاقد جاه‌طلبی هستید و احساس می‌کنید گیر افتاده‌اید، به احتمال زیاد با افرادی که انرژی‌تان را کم می‌کنند وقت می‌گذرانید.
انرژی منفی فرسوده‌کننده است. اگر می‌خواهید در زندگی موفق باشید، باید درخصوص افرادی که برای دوستی انتخاب می‌کنید عاقلانه‌تر فکر کنید.
خودتان را در میان افرادی قرار دهید که به شما انگیزه می‌دهند و باعث می‌شوند فرد بهتری باشید. اگر این کار را انجام دهید، به شما یادآوری خواهد شد که چقدر خوبی در جهان وجود دارد.
علاوه بر این، وقتی زندگی به سمت شما توپ بیسبال پرتاب می‌کند، شما سیستم حمایتی قوی‌ای دارید که آن را برگردانید.
6. کمک بگیرید
وقتی نوبت به یافتن مسیر در زمان‌های دشوار می‌شود، حمایت همه‌چیز است. همان‌طورکه الیوت فریدمن، محقق تاب آوری عاطفی بیان می‌کند:
«فراهم‌بودن حمایت اجتماعی در همه اشکال آن به ما کمک می‌کند با چالش مواجه شویم.»
گاهی کمک‌خواستن می‌تواند دشوار باشد، به‌ویژه وقتی دوست دارید خودتان در نبرد مبارزه کنید. با همه این‌ها گاهی به شخصی نیاز دارید که به او تکیه کنید یا بازخورد دریافت کنید. این موضوع توسط تحقیقی پشتیبانی می‌شود که بیان می‌کند محیط‌های حمایت‌کننده نقش مهمی در توانایی ما برای برخواستن پس از افتادن ایفا می‌کنند.
7. ترس را بپذیرید
ترس می‌تواند مثل هیولایی زشت باشد که ما را از به‌کارگیری قدرت درون و زندگی‌ای که به آن افتخار می‌کنیم باز می‌دارد. آیا آن را می‌پذیرید یا از آن فرار می‌کنید؟
اکثر مردم دومی را انتخاب می‌کنند. ممکن است با توجه به اینکه ترس حس خوبی ندارد، هوشمندانه‌ترین انتخاب باشد. اما چه می‌شد اگر می‌توانستید با استفاده از ترس خودتان را به جلو پرتاب کنید؟ می‌توانید این کار را بکنید، فقط در صورتی که تمایل داشته باشید با ترستان روبه‌رو شوید. بهترین راه برای پذیرش ترستان این است که هر لحظه با آن روبه‌رو شوید. فعالیت تنها چیزی است که در طول زمان انعطاف را می‌سازد. وقتی کاری انجام می‌دهید که شما را می‌ترساند، بلند به خودتان بگویید:
«فهمیده‌ام که این هم می‌گذرد.»
8. از شکست درس بگیرید
من باور دارم برای شکست باید خیلی بیشتر جشن گرفته شود. شکست بخش عادی زندگی است. همه ما شکست می‌خوریم، اما شرطی شده‌ایم که به‌خاطر آن احساس شرم کنیم. فکر می‌کنید اگر شکست بخورید به این معناست که بازنده هستید، درست است؟ اشتباه می‌کنید.
اگر شکست نخورید، تلاش نمی‌کنید. راهش این است که از اشتباهتان درس بگیرید تا دوباره آن را تکرار نکنید.
9. هدفمند زندگی کنید
دلیل اینکه هر روز از رختخواب بلند می‌شوید چیست؟ اگر جواب این سؤال را نمی‌دانید، باید درباره اینکه هدفتان چیست دوباره فکر کنید.
فقدان هدف، زمانی که شما در حال تقلا هستید، خودش را بیشتر نشان می‌دهد. در این لحظات اتصال به چیزی بزرگ‌تر از خودتان می‌تواند دشوار باشد.
با این حال اگر هدف بزرگی داشته باشید، بدبختی را حس می‌کنید. مهم‌تر از همه، به شما کمک می‌کند خودتان را بالا بکشید و پیشرفت کنید. افرادی که با هدف زندگی می‌کنند بهتر می‌توانند با منعطف‌کردن آن ازنظر احساسی در تمام تجربیات زندگی معنا پیدا کنند.
در همین رابطه یافتن هدف با کمک به زندگی دیگران کمک می‌کند دردی را که حس می‌کنید تغییر دهید و آن را به نوعی انرژی خوب تبدیل کنید.
10. شوخی کنید
در زمان استرس و مشکلات آسان است که در منفی‌گرایی بپیچید و خودتان را خیلی جدی بگیرید. نمی‌گویم این درد خنده‌دار است، بلکه منظور این است که وقتی بتوانید بخندید، راحت‌تر می‌توانید از آشفتگی‌تان عبور کنید.
تأسف‌خوردن برای شرایطی که در آن هستید ساده است. مهم این است که باید نقطه‌ای وجود داشته باشد که در آن به وضعیت قدرتمندانه‌تری بروید.
من همیشه شوخی را ابزار درمانی قدرتمندی دانسته‌ام. تحقیقات نشان می‌دهد فردی که می‌تواند با شرایط سخت بازی کند، این حس را ایجاد می‌کند که «این اسباب‌بازی من است، من از آن بزرگ‌تر هستم و اجازه نمی‌دهم من را بترساند.»
11. فعالیت کنید
احساساتتان در بدنتان ذخیره شده است. اگر خودتان را باتحرک نشان ندهید و اجازه ندهید انرژی درونتان جریان یابد، فکر می‌کنید چه اتفاقی بیفتد؟ وقتی بدنتان متوقف شود شما هم متوقف خواهید شد.
انرژی منفی عاشق سکون است. اگر بدنتان را حرکت ندهید، تمام آن انرژی سمی احساسات منفی تنزل‌دهنده‌ای ایجاد خواهد کرد. وقتی شک دارید، حرکت کنید.
آسان‌ترین و سالم‌ترین راه برای تغییر وضعیت احساسی، تغییر فیزیولوژی‌تان است. وقتی قدرت از طریق شما بدون واسطه جریان یابد، انرژی منفی بدنتان شروع به کاهش می‌کند.
دفعه بعد که احساس کردید گیر افتاده‌اید، برقصید، بدوید یا بلرزید. هر کاری که باعث می‌شود در بدنتان احساس آزادی و انعطاف کنید انجام دهید.
12. حقیقت وجودی خودتان را بیان کنید
وقتی کلمه آسیب‌پذیری را می‌شنوید چه چیزی به ذهنتان می‌رسد؟ برای اکثر مردم این کلمه به‌معنای ترس، شرم، تقصیر و بی‌اعتمادی است.
علت این است که ما با این باور بزرگ شده‌ایم که آسیب‌پذیری نشانه ضعف است؛ با اینکه در واقعیت خلاف آن درست است. اگر می‌خواهید انعطاف احساسی‌تان را افزایش دهید، لازم است توصیف درونی‌تان از آسیب‌پذیری را تغییر دهید.
بله، میزان احمقانه‌ای از شجاعت و انعطاف‌پذیری لازم است تا خود واقعی‌تان را در این دنیا نشان دهید. صحبت‌نکردن درباره واقعیت وجودی‌تان روش مطمئنی برای یک زندگی پر از ترس و پنهان‌شدن پشت یک ماسک است تا دیگران احساس آرامش کنند.
اگر آسیب‌پذیربودن شما را می‌ترساند، آن را با دوستان نزدیکتان در محیطی که احساس آرامش و حمایت‌شدگی می‌کنید تمرین کنید. به‌تدریج به در‌میان‌گذاشتن احساساتتان با افرادِ بیشتر عادت می‌کنید.
وقتی بتوانید به خودتان در سطح عمیق‌تری متصل شوید و از کامل دیده شدن نترسید، ازنظر ذهنی فرد قوی‌تری خواهید شد و متعهد می‌شوید هماهنگ با حقیقت وجودی‌تان زندگی کنید. هیچ‌چیز قدرتمندتری نیست.
13. تدبیراندیشی را پرورش دهید
شما به‌طور شانسی مبتکر نمی‌شوید، بلکه این مهارت را در رویارویی با تجربیاتی به دست می‌آورید که شما را وادار می‌کنند راه‌حل مشکلاتتان را پیدا کنید.
انجمن روانشناسی آمریکا آن را این‌طور تعریف می‌کند:
«انعطاف‌پذیری فرایند سازگاری در رویارویی با سختی، آسیب، تراژدی، تهدید یا منابع قابل توجه استرس است.»
مبتکرترین افراد، منعطف‌ترین هم هستند. آن‌ها برای مشکلات برنامه‌ریزی می‌کنند. به این معنا که به عضله ذهنی‌شان تمرین می‌دهند و اگر زندگی به سمتشان توپ بیسبال پرتاب کند هم برای آن برنامه دارند. به همین ترتیب آن‌ها در وضعیت سخت زندگی فقط زنده نمی‌مانند، بلکه قوی‌تر هم می‌شوند.
وقتی فاجعه‌ای اتفاق می‌افتد، توانمند‌سازی مهم‌ترین ابزار شما علیه شکست است. هیچ چیزی نیست که نتوانید آن را کنترل کنید. باور داشته باشید.
سخن آخر
امیدوارم این راهبردها شما را تشویق کند که تقویت تاب آوری عاطفی خود را شروع کنید.
زندگی تو را زمین می‌زند؛ با این حال این به شما بستگی دارد که انگیزه‌تان را از دست بدهید یا خیر. هر کاری که انجام می‌دهید رها نکنید. اشک‌هایتان را پاک کنید، بلند شوید و به حرکتتان ادامه دهید.
قدرت درونی‌تان نیرویی آرام درون شماست که می‌داند چه زمانی فعالیت کند و به شما درس چنین کاری را می‌دهد. به آن گوش کنید و باور داشته باشید که مهم نیست چه اتفاقی بیفتد. شما این را دریافته‌اید.
شما با کدام روش‌ها تاب آوری عاطفی خود را پروش می‌دهید؟ نظرتان در مورد موارد ذکر شده برای پروش تاب آوری عاطفی را با ما و کاربران ایران مدیر به اشتراک بگذارید.
منبع:
