صفحه اصلی / توسعه فردی / دوران پیری و 9 داستان ساختگی درباره فرایند بالا رفتن سن و ناتوانی
دوران پیری

دوران پیری و 9 داستان ساختگی درباره فرایند بالا رفتن سن و ناتوانی

دوران پیری چه زمانی فرامی‌رسد؟ آیا زندگی پس از 50 سالگی، آغاز افول ماست؟ بسیاری از مردم می‌خواهند این باور را به ما بقبولانند؛ اما این روایت که می‌گوید پس از یک سن خاص، توانایی‌های فیزیکی و ذهنی ما ناگهان از بین می‌روند و توسعه فردی ممکن نیست، افسانه‌ای بیش نیست.

متأسفانه بسیاری از کلیشه‌های منفی درمورد دوران پیری، مدام در فیلم‌ها، تلویزیون و فرهنگ‌عامه تکرار می‌شوند؛ اما اگر تنها نگاهی به اطراف خود بیندازید، متوجه می‌شوید که بعضی از مشغول‌ترین افراد و با بیشترین راندمان کاری، سن بالایی دارند

افرادی ازجمله وارن بافت (Warren Buffet)، روت بادر گینزبرگ (Ruth Bader Ginsberg)، پائول مک‌کارنی (Paul McCartney)، نوام چامسکی (Noam Chomsky)، رابرت دنیرو (Robert Deniro) و غیره، همگی در دهه‌های هفتاد، هشتاد و نود زندگی خود بسیار موفق و قدرتمند هستند.

تصورات غلط بسیاری راجع به دوران پیری و بالا رفتن سن وجود دارد که با هم واقعیت را از داستان جدا خواهیم کرد. در این مقاله ایران مدیر 9 داستان ساختگی درباره فرایند پیری را مرور می‌کنیم.

1. یادگیری در دوران پیری، متوقف می‌شود

دوران پیری و یادگیری

تصور رایج این است که در دوران پیری، یادگیری غیرممکن می‌شود. حقیقت نمی‌تواند چیزی فراتر از افسانه باشد.
تحقیقات جدید نشان داده درحالی‌که سرعت پردازش ذهن ما با افزایش سن، کم می‌شود، باقی عملکردهای ذهنی ما مانند زبان، واژگان و گفتار بهتر می‌شوند! علاوه بر این، اگر برخی از این عملکردها کاهش پیدا کنند، به این معنی نیست که کل آن عملکرد از بین برود، بلکه می‌توانیم به روش‌های مختلف، کارایی مغز را بهتر کنیم.

مطالعات متعددی نشان می‌دهند در افراد مسن، استعدادهای ذهنی بزرگی وجود دارد. یکی از این مطالعات، شخصی را نشان داد که در دهه هفتاد عمرش، تمام 10565 خط کتاب بهشت گمشده» (Paradise Lost) اثر جان میلتن (John Milton) را از برکرده بود. دیگری زنی را نشان می‌داد که در دهه نود زندگی‌اش، خواندن را یاد گرفته بود.

اگر می‌خواهید هنگام بالا رفتن سن، مغز خود را جوان نگه‌دارید و دچار خاطرات جعلی نشوید، لازم است ورزش کنید چراکه ورزش به بالا رفتن قابلیت ارتجاعی مغز از طریق رشد سلول‌های جدید مغزی و اتصالات سیناپس کمک می‌کند.  همچنین می‌توانید به گروه‌های روزافزون سالمندانی بپیوندید که به مدرسه می‌روند و در کلاس‌های موردعلاقه خود شرکت می‌کنند.

2. همه دوران پیری با زوال عقل مواجه می‌شوند

در سال‌های اخیر درباره زایل شدن عقل و بیماری آلزایمر صحبت‌های زیادی شده است. این‌که می‌گویند هر 68 ثانیه یک نفر به آلزایمر مبتلا می‌شود حقیقت دارد، اما خبر خوب این است که آلزایمر، کاملاً قابل پیش‌گیری است.

درواقع، تنها 6 الی 8 درصد افراد بالاتر از 65 سال آلزایمر دارند؛ بنابراین قریب به اکثریت افراد در پیری علائم آلزایمر یا حتی زوال عقل را مشاهده نمی‌کنند.

علاوه بر این، می‌دانیم که برای به تأخیر انداختن، کم کردن و حتی جلوگیری از علائم زوال عقل، اقدامات بسیاری می‌توان انجام داد. برای مثال ورزش کردن، شرایط روحی مطلوب و رژیم غذایی متعادل و مناسب.

بنابراین، دفعه بعد که کلیدهای خود را جا گذاشتید یا کیف پول خود را گم کردید، خونسردی خود را حفظ کنید. احتمالاً به این دلیل است که حواستان پرت بوده و هیچ ربطی به زوال عقل ندارد.

3. دوران پیری باعث می‌شود ازلحاظ جسمانی ضعیف شوید

دوران پیری و ضعف جسمی

افراد مسن همیشه ازلحاظ جسمانی نحیف، ضعیف و آسیب‌پذیر دیده می‌شوند. قطعاً درست است که با افزایش سن توده بدنی ما کوچک‌تر شده و استخوان‌هایمان ضعیف‌تر می‌شوند، اما این موضوع بیشتر از خودِ پیری، به علت عدم تحرک و ورزش نکردن است.

مارکاس بامن (Marcas Bamman)، مدیر دانشگاه مرکز تمرینی درمانی آلاباما، گفته است که بارها تحقیقاتشان نشان داده است که زنان در دهه شصت و هفتادسالگی، درست مانند وقتی‌که در دهه چهل زندگی خود هستند، عضلات خود را تحت یک برنامه وزنه زنی نظارت‌شده تقویت می‌کنند.

درحالی‌که بزرگ‌سالان بی‌تحرک ممکن است 30 درصد فیبر عضلانی خود را با ورود به هشتادسالگی از دست بدهند، در صورت رشد آن‌ها از طریق ورزش، می‌شود این خسارت را جبران کرد و یا حتی از حالت عادی هم بهتر نمود. مجدداً، خود پیری به‌تنهایی، بزرگ‌ترین عامل ناتوانی سالمندان نمی‌شود، بلکه ورزش نکردن دلیل آن است.

از این صحبت‌ها چه درسی می‌گیریم؟ در طول زندگی خود ازلحاظ جسمانی فعال بمانید تا قوای خود را حفظ کنید. پیاده‌روی خوب است، اما فعالیت‌هایی نظیر یوگا تا‌چی، رقص، وزنه زدن و غیره نیز وجود دارد. ختم کلام: استفاده نکنی از دستت رفته.

4. افراد در دوران پیری نمی‌توانند با فنّاوری‌های جدید اُخت شوند

بله ممکن است بعضی افراد مسن از شما برای کار با BookFace، SnapTimE یا InstaChat کمک بخواهند. همچنین ممکن است پرسیده باشند چطور می‌شود از گوگل عکسی دانلود کرد، با الکسا (نرم‌افزار دستیار شخصی، مانند Siri) صحبت کرد و یا بااتصال کیبورد یک کامپیوتر به دیگری، فایل‌ها را انتقال داد!

اما قبل از آنکه کلافه شوید، به این فکر کنید که آن‌ها برای پخش این فایل موسیقی راه درازی را آمده‌اند. قبل از این ام‌پی‌تری، از ضبط‌صوت، نوار کاست، واکمن و سی‌دی استفاده کرده‌اند. از سینما گرفته تا ویدیوپلیرهای قدیمی، بتامکس و دی‌وی‌دی، همه را یاد گرفته‌اند. از روزنامه گرفته تا آیپد و از شماره‌گیری تلفن تا گوشی هوشمند.

شکستن و تغییر هر عادتی سخت است؛ اما به نسل کودکان زاده شده پس از جنگ جهانی دوم، بابت ترک عادت‌های قدیمی و استقبال از تکنولوژی‌های جدید در تمام جنبه‌های زندگی‌شان بیشتر از هر نسل دیگری در تاریخ، باید احترام گذاشت.

دوران پیری و فناوری

5. در دوران پیری، خلاقیت خود را از دست می‌دهید

تصورات غلط زیادی درباره سن و خلاقیت وجود دارد. روانشناس دین سیمنتن اظهار داشت: «این مفهوم که خلاقیت منحصر به جوان‌هاست و بالا رفتن سن به معنای کاهش ظرفیت تولید و پذیریش نوآوری است، کاملاً آشکار است.»
اما تحقیقات اخیر این باور را نقض کرده است. پیری به‌تنهایی خلاقیت شما را کاهش نمی‌دهد.

درواقع، مثال‌های زیادی از افرادی وجود دارد که ترانه‌ها، شعرها، هنر، اختراعات و اکتشافات جدید را به‌خوبی در بزرگ‌سالی خود خلق کرده‌اند.

پائول سزان (Paul Cezanne)، پابلو پیکاسو (PABLO Picasso)، چارلز داروین (Charles Darwin)، زیگموند فروید (Sigmund Freud)، جی.آر.تالکین (J.R.R. Tolkein) و … همگی بخشی از مهم‌ترین کارهای خود را بعد از 55 سالگی به وجود آوردند.

حتی سن متوسط پیشرفت‌های علمی نیز در حال بالا رفتن است، همان‌طور که پروفسور بروس وینبرگ (Bruce Weinberg) استاد دانشگاه اوهایو اظهار کرد:

«باگذشت زمان، سنی که دانشمندان در آن کارهای مهمتری انجام می‌دهند درحال بالا رفتن است. امروزه، میانگین سنی که فیزیکدانان برنده نوبل می‌شوند، 48 سال است.»

6. تمایل جنسی در دوران پیری از دست می‌رود

دوران پیری و روابط جنسی

هیچکس دوست ندارد والدین خود را در این حالت تصور کند، چه برسد به پدربزرگ و مادربزرگش، اما توجه داشته باشید که این اتفاق، بیش از هر زمان دیگری رخ می‌دهد!

درواقع یک مطالعه نشان می‌دهد که فرکانس جنسی و عشق برای تمامی گروه‌های سنی آمریکایی کاهش یافته به جز سالمندان بالای هفتاد سال!  مطالعه دیگری نشان داده است 30 درصد بزرگسالان بالای 70 سال، حداقل دو بار در ماه رابطه جنسی داشته‌اند.

پس چرا باید در عادات، تغییر ایجاد شود؟ خوب، تمامی مطلقه‌ها و بیوه‌ها اکنون می‌توانند شریک و عشق خود را راحت‌تر از همیشه در نرم‌افزارهای همسریابی پیدا کنند، درست مانند بقیه ما. علاوه بر این، بر محدودیت‌های بیولوژیکی با استفاده از داروهای نعوظ و روان‌کننده‌ها، غلبه شده است.

پس اکنون می‌توانید انتظار داشته باشید که هنگام بالارفتن سن، رابطه جنسی بیشتری نسبت به حال داشته باشید. دود از کنده بلند می‌شود!

7. دوران پیری، تنهایی می‌آورد

همه ما آن عکس کلیشه‌ای از یک فرد مسن را دیده‌ایم که روی صندلی گهواره‌ای خود نشسته و به فضا خیره شده است. تصویری واقعا غم‌انگیز از کسی که همسر و فرزندانش را از دست داده، تنها و فراموش شده است. لذا دوران پیری همراه با تنهایی است.

در واقع این عکس نوعی کلیشه است. درحالی که این اتفاق قطعا رخ خواهد داد، نه چیزیست که بشود به آن فکر نکرد و نه چیزیست که نرمال باشد. حقیقت این است که افراد پیر، نسبت به قبل وقت خیلی بیشتری برای آشنایی با افراد تازه خواهند داشت.

افراد مسن با آزادی جدیدی که به دست می‌آورند، با تفریحات جدیدی از قبیل کارت‌ها، ورزش، رقص، باشگاه‌های کتاب‌خوانی، گروه‌های گفتمان، کلیسا، کار داوطلبانه و کلاس‌ها آشنا می‌شوند. بعضی از آن‌ها گروه دوستان خود را خواهند داشت و برخی دیگر، در مراکز سالمندان، کتابخانه، انجمن‌های مذهبی و جوامع بازنشستگان، فعالیت‌هایی بیش از یک اردوی تابستانی انجام خواهند داد!

8. دوران پیری معادل از دست دادن معنا و هدف زندگی است

در فرهنگ معتاد به کار ما که هویتمان اغلب توسط شغلمان مشخص می‌شود، معمولا بازنشستگان را  در دوران پیری بی‌هدف می‌دانیم. اگر شما کار نمی‌کنید، به این معنی نیست که فایده‌ای ندارید.

بلکه سن، هیچ ربطی به بی‌هدف شدن کسی ندارد. شما می‌توانید با حضور به عنوان یک پدربزرگ یا مادربزرگ، انجام کار داوطلبانه، شرکت در سیاست‌های ملی و منطقه‌ای و یا انجام لطف و مهربانی‌ به طور روزمره، برای خود معنا و مفهوم ایجاد کنید.

سن مفهوم و معنای زندگی را تعیین نمی‌کند، این کارها و اعمال شما هستند که تعیین کننده‌اند. اقدامات وینستون چرچیل (Winston Churchill) که ملت خود را در جنگ جهانی دوم رهبری می‌کرد، در دهه هفتاد زندگی او رخ داد. پائول نیومن (Paul Newman) نه تنها با نام بازیگری بزرگ، بلکه برای خیریه‌هایی که در سنین هشتاد به بعدش ایجاد کرد، به یاد خواهند ماند.

جیمی کارتر (Jimmy Carter) در نود و چهارسالگی، به تلاش خود در راستای بهبود زندگی مردم سرتاسر جهان از طریق دیپلماسی و بشردوستی ادامه داد.

هر یک از این فعالیت‌ها به تنهایی، از بسیاری کارهایی که در جوانی انجام می‌دهیم پرمعنی تر و هدفمندتر تلقی می‌شوند.

9. دوران پیری دوران افسردگی نیست

بااینکه درست است که بزرگ‌سالان مسن، مانند تمامی گروه‌های دیگر سنی از افسردگی رنج می‌برند، این تعداد دور از انتظار هم نیست. درواقع، بین افراد بالاتر از شصت سال، تنها 7 درصد آن‌ها به افسردگی دچارند.

به‌عبارتی‌دیگر، 93 درصد بزرگ‌سالان مسن، از افسردگی رنج نمی‌برند.

این بدان معناست که سالمندان، با چالش‌هایی (از دست دادن خویشان، عدم توانایی در رانندگی و غیره) مواجه می‌شوند که ممکن است منجر به انزوا و تنهایی آن‌ها شود و خطر افسردگی را بالا ببرد. بااین‌وجود، دوباره می‌گوییم، این‌یک اتفاق اجتناب‌ناپذیر نیست.

در سال‌های پیشِ رو، چگونه باید از افسردگی جلوگیری کرد؟ جواب ساده است! روابط قوی با دوستان و خانواده خود داشته باشید و آن را حفظ کنید. در جامعه فعال بمانید. سالم و فعال بمانید و خوب غذا بخورید.

سخن آخر

پیری به آن بدی‌ها هم که همه فکر می‌کنند نیست. بلکه فرایندیست که تغییراتی ایجاد می‌کند و نمی‌توان حتماً گفت که باعث ایجاد مشکلات است. همه‌چیز به طرز فکر شما بستگی دارد.

اگر می‌خواهید با بالا رفتن سن خود فعال بمانید، عادات سالم را حفظ کرده و حضور فعالی در جامعه داشته باشید. نظر شما درباره دوران پیری چیست؟ لطفاً دیدگاهتان را با کاربران ایران مدیر به اشتراک بگذارید.

منبع:
Lifehack

درباره‌ی ایران مدیر

همچنین ببینید

موفقیت

9 گام کاربردی برای یافتن رمز موفقیت در زندگی

چگونه می‌توان موفقیت را تعریف کرد؟ روش‌های متعدد بسیاری وجود دارد که به وسیله آن …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *