ایران، مدیر خوب میخواهد
روابط همسران و رضایت‌مندی از آن، دغدغه هر زوجی است. اگر ازدواج‌کرده‌اید یا قرار ملاقات عاشقانه‌ای دارید این ابزارها به شما برای غلبه بر چرخه‌های منفی کمک خواهد کرد. زوج‌ها اغلب به خاطر مشکلات مشابهی مراجعه می‌کنند. ارتباطات آن‌ها با شکست مواجه شده یا در چرخه‌های منفی گرفتارشده‌اند؛ چرخه‌هایی که بیشتر از حل‌وفصل تعارض، باعث افزایش آن می‌شود و علاوه بر آن که روابط همسران را دچار اختلال می‌کنند، به توسعه فردی تک‌تک آن‌ها نیز آسیب می‌زند.
اغلب ما روش‌های سالم تعامل و حل‌وفصل تعارض را در خانواده‌ها یاد نمی‌گیریم. برخی خانواده‌ها هیچ‌وقت در مورد مشکلاتشان حرف نمی‌زنند درحالی‌که برخی دیگر انفجاری عمل می‌کنند. ما این سبک‌های تربیتی را با خودمان به درون روابطمان می‌آوریم و آن‌ها را طبیعی می‌دانیم و در مواجهه با واکنش منفی، حس غم و خشم پیدا می‌کنیم.
زوجین نیازمند ابزارها و مهارت‌هایی برای بهبود روابط همسران هستند. ایران مدیر در ادامه 6 راهبرد آموزشی را در این زمینه به شما ارائه خواهد داد:
1. روی آنچه می‌خواهید متمرکز شوید نه آنچه نمی‌خواهید
بسیاری از زوجین در مورد آنچه از شریکشان انتظار ندارند، صحبت می‌کنند. درواقع مغز شما به‌طور غریزی دارای سوگیری منفی است. ما به‌طور خودکار بیشتر از نقاط مثبت روی نقاط منفی متمرکز می‌شویم چون اجتناب از خطر بیشتر از دیدن غروب‌های لذت‌بخش، برای بقای بشر اهمیت دارد.
مشکل اینجاست که تمرکز روی نقاط منفی باعث حس تهاجم یا درماندگی در شریک زندگی می‌شود چون آن‌ها قادر به تغییر گذشته نیستند. بهتر است تا در اصل روی پیشرفت متمرکز شوید.
دوست دارید شریک زندگی شما برای حس صمیمیت بیشتر و تأمین نیازهایتان، چه‌کار کند یا چه بگوید؟ شاید می‌خواهید تا به شنونده بهتری تبدیل شود، عاشقانه‌تر رفتار کند، بیشتر در کارهای خانه کمک کند یا بیشتر از شما قدردانی کند. هر چه می‌خواهید با صراحت بیان کنید حتی اگر او درگذشته از تأمین نیازهایتان بازمانده است. تمرکز بیش‌ازحد روی اشتباهات گذشته، باعث برانگیختن واکنش دفاعی در مسیر رسیدن به خواسته شما می‌شود.
2. در مورد تغییر رفتاریِ مدنظرتان، توضیح دهید
اغلب افراد دوست ندارند که به آن‌ها گفته شود تا چه‌کاری انجام دهند یا عملکرد فعلی آن‌ها کفایت لازم را ندارد؛ بنابراین هنگامی‌که از شریکتان بخواهید تا تغییر کند، با شما بحث می‌کند یا به‌طور دفاعی پاسخ می‌دهد و می‌گوید: «چرا تو تغییر نمی‌کنی؟». هنگامی‌که دلیل تغییر عادت را برایشان توضیح می‌دهید، شریک شما هم درک بهتری از نیاز زیربنایی آن تغییر پیدا می‌کند. برای مثال، احتمالاً به امنیت بیشتر، همکاری بیشتر، کمک بیشتر یا مهربانی بیشتر نیاز دارید.
اغلب ما از شریکمان انتظار داریم که نیازمان را بدون اینکه بگوییم، حدس بزند. اینکه انتظار داریم تا شریک زندگی ما به یک ذهن خوان تبدیل شود، منصفانه نیست. هنگامی‌که تقاضای تغییر را به نیازهای زیربنایی آن ربط می‌دهید، باعث برانگیختن همدلی در همسرتان و شکوفایی روابط همسران می‌شود. اگر منشأ نیازتان را هم توضیح دهید، شرایط بهتر می‌شود. برای مثال این‌گونه توضیح دهید که در زمان کودکی خیلی تنها مانده‌اید؛ بنابراین در کنار هم بودن برایتان خیلی مهم است.
3. در روابط همسران باید بحث را با ملایمت آغاز کنید
اغلب ما هنگامی‌که به لحاظ احساسی دچار بی‌نظمی هیجانی می‌شویم شروع به بحث با شریکمان می‌کنیم. شاید تمام‌روز در مورد اینکه همسرمان هیچ‌گاه یک شام دورهمی را ترتیب نمی‌دهد یا در کارهای خانه به من کمک نمی‌کند به نشخوار ذهنی بپردازیم. هنگامی‌که همسرتان به خانه می‌آید، رنجش شما به حداکثر رسیده و آن‌ها به او منتقل می‌کنید. همسرتان حس می‌کند که به او حمله شده، به لحاظ هیجانی فوران کرده و به‌طور متقابل به شما حمله می‌کند.
پژوهش جان گاتمن (John Gottman) و همکارانش روی روابط همسران نشان داد که «بحث ملایم» برای تبیین مسئله‌ای دشوار باعث ارتباطات رضایت‌بخش‌تری می‌شود. پس اگر باید موضوع مهمی را مطرح کنید آن‌ها بین نظراتی بگنجانید که در مورد عملکرد مورد انتظارتان از همسرتان است. به‌جای عبارت‌های «تو باید…»، از «من» برای توصیف وقایع استفاده کنید و از قضاوت یا انتقاد زیاد بپرهیزید.
همچنین می‌توانید با احساسات یا نیازهای شریک زندگی خودتان همدلی کنید. همدلی عنصری حیاتی در روابط همسران است. شاید بگویید: «می‌دانم که به تو سخت گذشته است» یا «می‌دانم می‌خواهی تغییر کنی و می‌خواهی که شاهد آن باشم» و سپس به ارائه بازخورد منفی پرداخته یا تقاضای رفتار جدید را مطرح کنید.
4. نسبت به حرکت در مسیر منفی هوشیار باشید
اغلب ما، گفتگوها را با نیت‌های خوبی آغاز می‌کنیم ولی بعد با مشاهده واکنش دفاعی یا عدم همکاری همسرمان وارد یک مسیر منفی می‌شویم. باید این قاعده اخلاقی را به خاطر بسپاریم که «روی‌هم‌رفته نباید به همدیگر لطمه بزنیم». اگر در حال فریاد زدن و عصبی شدن هستید یا همسرتان را در حکم یک دشمن می‌بینید بهتر است تا بحث را تمام کنید.
تنفستان را کندتر کنید، آرام‌تر صحبت کنید، اشیاء درون اتاق را برای خودتان توصیف کنید یا روی تمامی نقاطی که بدنتان روی صندلی به آن‌ها تکیه کرده متمرکز شوید تا آرام شوید. شاید بخواهید یک لیوان آب خنک بنوشید یا چند دقیقه بیرون بروید. اگر واقعاً ناراحت شده‌اید، آرام شدنتان در حدود 20 دقیقه طول می‌کشد.
5. نیاز همسرتان به همدلی یا مشورت را بررسی کنید
هنگامی‌که همسرمان با مشکلی مواجه می‌شود با ارائه مشورت یا حل مسئله به دنبال حل آن می‌رویم. مشورت گرفتن برای همسرتان خوب است ولی او در اغلب مواقع به دنبال برون‌ریزی و درک شدن است. آن‌ها در این مواقع مشورت شما را طرد کرده یا در صورت تمرکز شما روی کاری که از آن‌ها انتظار دارید، از کوره در می‌روند چون مشورت شما را در حکم انتقاد در مورد عملکرد بی‌کفایت خودشان می‌دانند.
هنگامی‌که با مشکلی در زندگی مواجه می‌شویم برای جلب حمایت عاطفی و رسیدن به حس بهتر برای خروج از این وضعیت، به همسرمان روی می‌آوریم. بسیاری از افراد می‌دانند که در صورت زمین خوردن چگونه عمل کنند و با حمایت و تشویق عاطفی شما به نظم هیجانی و شادی می‌رسند.
6. به بازی سرزنش پایان دهید
هنگامی‌که امور خوب پیش نمی‌روند و با اوقاتی دشوار مواجه می‌شوید، خودتان یا همدیگر را سرزنش نکنید. سرزنش کردن به ما حالت دفاعی می‌دهد. اغلب مشکلات چند دلیل دارند. ما و یا همسرمان به‌تمامی اطلاعات طرف مقابل دسترسی نداریم. استفاده از زبان قضاوتگر مثل‌اینکه «تو اشتباه کردی» یا «به تو گفتم این کار را نکن» حس بی‌کفایتی را به دیگران منتقل کرده و باعث شرمندگی آن‌ها می‌شوید.
بیشتر باید روی کاری که می‌توانید برای حل مشکل انجام دهید و فعالیت متفاوت طرفین در مرتبه بعدی وقوع همان مشکل متمرکز شوید. حتی اگر حق با شماست ولی بازهم این حق‌به‌جانب بودن شما، حس طرد شدن یا کنترل‌شده را به همسرتان القا می‌کند.
هنگامی‌که از ابزارهای ارتباطی فوق استفاده می‌کنید، همسرتان هم شما را به‌جای یک تهدید، فردی حمایتگر می‌بیند. باید طوری نیازهایتان را مطرح کنید که به شما گوش دهند و واکنش‌هایتان هم هماهنگ با نیازهای همسرتان ابراز شود. با این کار، حالت تدافعی کاهش‌یافته و رضایت زناشویی هم افزایش می‌یابد. درنهایت می‌توانید خودتان را از چرخه‌های منفی ارتباطی رها کنید!
صبر و شکیبایی هم اهمیت دارد. مطالب زیادی باید در این زمینه یاد بگیرید تا به‌خوبی از این مهارت‌ها به‌ویژه در شرایطی که تهدید شده‌اید، استفاده کنید.
شما چگونه تعارضات خود را با شریک عاطفی‌تان حل‌وفصل می‌کنید؟ به نظر شما برخوردهای سرزنش گرانه، محاکمه‌کننده و قضاوتگر چه اندازه در روابط همسران ایرانی رواج دارد؟ لطفاً نظرات خود را با کاربران ایران مدیر به اشتراک بگذارید.
منبع:
