ایران، مدیر خوب میخواهد
یادگیری در عصر دیجیتال چگونه است؟ ما همه در مورد عصر دیجیتال شنیده‌ایم. ظاهراً بیشتر افراد بدون آن‌که آگاهی کاملی از معنای آن داشته باشند، از این کلمه استفاده می‌کنند. ایران مدیر در این مقاله موضوع یادگیری در عصر دیجیتال و توسعه فردی از این مسیر را بررسی می‌کند.
در عرف جامعه، عصر دیجیتال بیشتر با دسترسی کامپیوترهای شخصی به بازی‌های بزرگ، در اواخر دهه‌ی 70 و اوایل دهه‌ی 80 آغاز شد. این موضوع دیگر جدید نیست. آن چیزی که باید تفکر ما بدان معطوف شود «طرز فکر دیجیتال» است.
طرز فکر دیجیتال در مورد فناوری‌هایی نیست که جهان امروزه ما را معنا کرده‌اند (همچون اینترنت اشیاء، داده‌های بزرگ و …)، بلکه درباره باورهایی است که به افراد و سازمان‌ها اجازه می‌دهد که احتمالات عصر دیجیتالی که در آن هستیم (و بوده‌ایم) را ببینند.
یکی از حوزه‌هایی که علی‌الخصوص در عصر دیجیتال نیاز به نوآوری دارد، یادگیری در عصر دیجیتال است. دوران آن روزگاری که در مورد یادگیری بزرگ‌سالان و یادگیری کودکان صحبت می‌شد، گذشته است، اکنون ما به یادگیری معلم محور و دانش‌آموز محور نگاه می‌کنیم. اکنون ما با یادگیری دانش‌آموز محور برای بزرگ‌سالان (هرچند این رویکرد هنوز هم در آموزش عمومی وجود ندارد) که تمرکز آن بر انگیزه، نتایج و محتوا سازی است، مشکلی نداریم.
امروز ما شاهد کاهش آهسته و مداوم سخنرانی‌ها و بارگیری‌های یک‌طرفه در اینترنت هستیم. در عوض ما شاهد افزایش هر چه بیشتر سازمان‌هایی هستیم که یادگیری در عصر دیجیتال را پذیرفته‌اند. به‌هرحال، مشکل اصلی که سازمان‌ها با آن مواجه هستند، یافتن برنامه‌های باکیفیت برای یادگیری در عصر دیجیتال است.
من مثالی از تابلوی رهبران شبیه‌سازی‌شده دیجیتال را آورده‌ام که نشان می‌دهد که هر یک از بازیکنان در مقایسه با همتایان خود در چه جایگاهی قرار می‌گیرند.
یک شرکت به نام کنالزکِیپ (Knolskape)، قدم بعدی را در یادگیری در عصر تحول دیجیتال برداشته است. کاالزکِیپ که یکی از 20 شرکت برتر جهان در یادگیری در عصر دیجیتال از طریق ساخت بازی است، شرکت فناورانه‌ای نیز هست که متمرکز بر یادگیری مبتنی بر تجربه/ شبیه‌سازی دیجیتال برای پیشرفت کارمندان است. محصولات کنالزکِیپ انحصاراً و تنها از طریق لدیروانامیکس لرنینگ (Leaderonomics Learning یا یادگیری مبتنی بر رهبری شناسی) در دسترس هستند.
یادگیری در عصر دیجیتال و واقعیت مجازی
راجیو جایارامان، مؤسس و مدیرعامل کانلزکِیپ، هنگامی کار شرکت را آغاز کرد که در حال تحصیل در رشته مدیریت ارشد کسب‌وکار (MBA) در اینسید (INSEAD) بود. در آن موقع این کار به او الهام شد.
راجیو فردی چندوجهی بود که اقدامات مهمی در پردازش داده‌های بزرگ در اُراکل انجام داده بود و علاقه‌ی زیادی به تئاتر داشت و به‌عنوان شغل اجتماعی، معلمی را پیشه کرده بود؛ او همه‌ی این مهارت‌ها را در تلاش برای این کار گرد هم آورد. طبق بیاناتش، او می‌خواست پلتفرم یادگیری بسازد که: «به‌شدت لذت‌بخش، بسیار مؤثر و کاملاً شخصی باشد.»
یادگیری در عصر دیجیتال مبتنی بر شبیه‌سازی، امروزه راه ورود به بازار است. شبیه‌سازی‌ها راه مؤثری برای «یادگیری از طریق انجام دادن» و دریافت بازخورد در تصمیم‌گیری هستند. این کار موجب بهبود تجربه فرد یادگیرنده و تمایل او به یادگیری می‌شود و او را در محتوای کار قرار می‌دهد. به‌علاوه، محیط امنی برای اشتباه کردن افرادی که در حال یادگیری هستند، فراهم می‌کند.
به‌هرحال، شبیه‌سازی دیجیتال یک فرصت کاملاً جدید است و تاکنون ادارات آموزشی زیادی نبوده‌اند که این قابلیت را داشته باشند که تخصص دیجیتال، عناصر بازیسازی، مهارت طراحی دستورالعمل و یادگیری چگونگی کار به‌صورت آنی را در اختیار داشته باشند تا شبیه‌سازی‌های دیجیتال را به وجود بیاورند. من آن را شبیه‌سازی مبتنی بر استروئید می‌نامم.
کنالزکِیپ شبیه‌سازی‌هایی را فراهم می‌کند که در هر زمان و در هرجایی برای افراد در سازمان موجود هستند تا در محل خود یاد بگیرند. این کار شدت تجربه را در هنگامی‌که فرد یادگیرنده در حال ارتباط با متغیرهای مختلف با محیط کاملاً شبیه‌سازی‌شده‌ای است که پیچیده‌تر و جذاب‌تر است، افزایش می‌دهد. همه‌ی آنچه گفته شد، در یک جهان مجازی اتفاق می‌افتد.
علاوه بر این، دیدگاه‌های عمیقی را می‌توان از طریق تحلیل اقدامات فرد یادگیرنده، به دست آورد. گزارش‌های مربوط به شبیه‌سازی، بازخوردهایی را در باب تصمیم‌گیری‌های پیچیده فرد یادگیرنده فراهم کرده و ارزیابی پیشرفت بسیار شخصی را مهیا می‌کند. آن‌ها توانسته‌اند که قدرت محاسباتی را استخراج کرده و آن را به خط مقدم یادگیری و پیشرفت بیاورند
به‌علاوه، شبیه‌سازی دیجیتال بازی کردن را امکان‌پذیر می‌کند که این درواقع با استفاده از تمایل فرد یادگیرنده برای ارتباط اجتماعی و یادگیری از طریق رقابت و موفقیت انجام می‌گیرد. جالب آنجاست که بیشتر مخالفان بازیسازی، از سادگی دریافت پاداش و کمبود داستان‌سرایی و تجربیات انتقاد می‌کنند
به‌هرحال شبیه‌سازی‌های دیجیتال کانلزکیپ برای این منظور نیز داستان‌های جذابی را مهیا کرده است و مثال بی‌نظیری از بازی‌های زمینه‌سازی شده است.
قدرت حقیقی شبیه‌سازی، حاصل از تقلید دقیق از جهان واقعی است. هرچه ما به شرایط واقعی نزدیک‌تر شویم، شرکت‌کننده‌های بیشتری خواهند توانست از ارتباطاتشان با جهان مجازی از طریق تصمیم‌گیری‌هایی که در ارتباط با جهان واقعی است، بیشترین منفعت را کسب کنند
به همین ترتیب، کنالزکِیپ شبیه‌سازی‌های فراوانی را برای اهداف یادگیری دیگری در حوزه‌های رهبری، فروش، تکنولوژی، مالی و بسیاری از حوزه‌های دیگر فراهم می‌آورد که یادگیری در عصر دیجیتال را گامل می‌کند.
در یادگیری در عصر دیجیتال، تمرین موجب کمال می‌شود
راجیو، درک خود از شبیه‌سازی را به‌صورتی بسیار ساده مطرح می‌کند و پیامی برای ما فرستاده که برای خود من نیز اهمیت داشته است. او می‌پرسد: «چگونه یک خلبان تبدیل به یک خلبان خوب می‌شود؟»
ظاهراً چنین مهارتی از طریق خواندن کتابچه راهنمای خلبانی به دست نخواهد آمد. این‌ها پیش‌نیازهای خلبانی هستند. درواقع قرار گرفتن در محتوای کار اهمیت دارد.
هر خلبانی هنگامی تبدیل به یک خلبان خوب می‌شود که ساعات پرواز شبیه‌سازی‌شده فراوانی داشته باشد. همین مسئله برای جراحان هنگامی‌که بر اجساد تمرین می‌کنند نیز صدق می‌کند.
خوب، پس چرا ما از همان اصول در حوزه‌های دیگری که در ارتباط با اداره یک سازمان هستند استفاده نکنیم؟ من بر این باورم که این سؤال یقیناً در عصر شبیه‌سازی دیجیتال در مدیریت و رهبری و دیگر قابلیت‌هایی که سازمان‌ها برای موفقیت و پیشرفت در این جهان جدید نیاز دارند، یاری‌دهنده است.
چند ماه پیش، من ارتباط نزدیکی با کنالزگیپ و رهبران آن آغاز کردم و دیدگاه‌های بی‌نظیری را در باب فناوری و یادگیری درک کردم. یکی از کلیدهای یادگیری این است که «هیچ‌چیز نباید راکد بماند».
سال‌ها ما این‌طور فکر می‌کردیم که صنعت یادگیری بسیار خوب شکل گرفته است. هیچ‌کس برایش کاری انجام نداد. بااین‌حال هر صنعت و کارکردی روبه‌زوال خواهد رفت. هر صنعتی نیاز دارد که مجدداً اختراع‌شده و خود را نوسازی نماید.
مشاهده‌ی تلاش کانلزکیپ برای نوسازی صنعت یادگیری و پیشرفت سریع آن در شبیه‌سازی‌های دیجیتال، برایم الهام‌بخش بود تا همه‌ی فرضیات و باورهای قدیمی خود را که در باب تأثیر صنعت یادگیری در عصر دیجیتال در چند سال گذشته داشته‌ام را مورد سؤال قرار دهم.
سخن آخر
جهان در حال تغییر است. ما نیز نیاز به تغییر داریم. من بر این باورم، هنگامی‌که تغییر چشم‌انداز آموزش و یادگیری در عصر دیجیتال برای رهبران فردا مطرح باشد، شبیه‌سازی دیجیتال این تغییر را به وجود خواهد آورد. آیا شما برای یادگیری در عصر دیجیتال و همسان‌سازی خود با این فضا آماده‌اید؟ لطفاً دیدگاه‌های خود را با کاربران ایران مدیر به اشتراک بگذارید.
منبع:
Leaderonomics
